دوران استعمار اروپایی ها بر سرزمین کانادا - مجله سامی

اعتقاد بر این است که اولین اروپایی که در سواحل شرقی کانادا کاوش کرد، لیف اریکسون، کاشف نورس بود. [43] [44] تقریباً در سال 1000 میلادی، نورس ها اردوگاه کوچکی ساختند که فقط چند سال در L'Anse aux Meadows در نوک شمالی نیوفاندلند به طول انجامید. [45] هیچ کاوش اروپایی دیگری اتفاق نیفتاد تا اینکه در سال 1497، زمانی که دریانورد ایتالیایی جان کابوت به نام پادشاه هنری هفتم انگلیس سواحل آتلانتیک کانادا را کشف و ادعا کرد. [46] در سال 1534، ژاک کارتیه، کاوشگر فرانسوی، خلیج سنت لارنس را کشف کرد، جایی که در 24 ژوئیه، او صلیبی به اندازه 10 متر (33 فوت) را با عبارت"زنده باد پادشاه فرانسه"کاشت و قلمرو فرانسه جدید را در آن تصاحب کرد. نام پادشاه فرانسیس اول. در اوایل قرن شانزدهم، دریانوردان اروپایی با تکنیک های ناوبری باسکی و پرتغالی، ایستگاه های صید نهنگ و ماهیگیری فصلی را در امتداد سواحل اقیانوس اطلس ایجاد کردند. به طور کلی، بنظر می رسد اسکان های اولیه در دوران کشف به دلیل ترکیبی از شرایط آب و هوایی سخت، مسائل در مسیرهای تجاری و خروجی های رقابتی در اسکاندیناوی، عمر کوتاهی داشته اند.

در سال 1583، سر همفری گیلبرت، با اختیار سلطنتی ملکه الیزابت اول، سنت جان، نیوفاندلند را به عنوان اولین مستعمره انگلیسی آمریکای شمالی تأسیس کرد. [51] ساموئل دو شامپلین کاوشگر فرانسوی در سال 1603 وارد شد و اولین شهرکهای دائمی اروپا را در بندر رویال (در 1605) و شهر کبک (در 1608) تأسیس کرد. [52] در میان استعمارگران فرانسه جدید، کانادیانس به طور گسترده دره رود سن لورنس را آباد کرد و آکادیان نیز دریانوردی امروزی را آباد کردند، در حالی که بازرگانان خز و مبلغین کاتولیک دریاچه های عظیم، خلیج هادسون و حوضه آبخیز می سی سی پی تا لوئیزیانا را جستجو کردند. [53] جنگ های Beaver در اواسط قرن هفدهم بر سر کنترل تجارت خز آمریکای شمالی شروع شد. [54]

"مرگ ژنرال ولف"ساخته بنیامین وست که در حالی که افسران و متحدان بومی حضور داشتند، در مقابل پرچم انگلیس در حال مرگ بود

فیلم «مرگ ژنرال ولف» (1771) اثر بنیامین وست مرگ جیمز ولف را در جریان نبرد دشت های آبراهام در کبک نمایشی می نماید.

انگلیسی ها در سال 1610 شهرک های دیگری را در نیوفاندلند ایجاد کردند و بلافاصله پس از آن سیزده مستعمره در جنوب تأسیس شد. [55] [56] یک سری چهار جنگی بین سالهای 1689 و 1763 در استعمار آمریکای شمالی شروع شد. جنگهای بعدی این دوره تئاتر هفت ساله آمریکای شمالی را تشکیل می داد. [57] سرزمین اصلی نوا اسکوشیا با معاهده اوترخت در سال 1713 تحت حاکمیت انگلیس نهاده شد و کانادا و بیشتر فرانسه جدید پس از هفت سال جنگ در سال 1763 تحت سلطه انگلیس درآمد.

در اعلامیه سلطنتی سال 1763 حقوق پیمان اول ملت ایجاد شد، استان کبک از فرانسه جدید ایجاد شد و جزیره کیپ برتون را به نوا اسکوشیا ضمیمه کرد. [19] جزیره سنت جان (جزیره پرنس ادوارد فعلی) در سال 1769 مستعمره جداگانه ای شد. [59] برای جلوگیری از درگیری در کبک، مجلس انگلیس با تصویب قانون کبک در سال 1774، قلمرو کبک را به دریاچه های عظیم و دره اوهایو گسترش داد. [60] از همه مهمتر، قانون کبک در دوره ای که سیزده مستعمره به طور فزاینده ای علیه حکومت انگلیس دست به تحریک می زدند، استقلال و حقوق خودگردانی ویژه ای به کبک اعطا می کرد. [61] این زبان زبان فرانسه، ایمان کاتولیک و قانون مدنی فرانسه را دوباره در آنجا برقرار کرد و رشد جنبش استقلال طلبی را در مقابل سیزده مستعمره متوقف ساخت. [62] این اعلامیه و قانون کبک به نوبه خود خشم بسیاری از ساکنان سیزده مستعمره را برانگیخت و باعث افزایش احساسات ضد انگلیس در سالهای قبل از انقلاب آمریکا شد. [19]

پس از جنگ موفقیت آمیز آمریکا، معاهده پاریس در سال 1783 استقلال ایالات متحده تازه تاسیس را به رسمیت شناخت و شرایط صلح را مشخص کرد و مناطق آمریکای شمالی انگلیس را در جنوب دریاچه های عظیم و شرق رودخانه می سی سی پی به کشور جدید واگذار کرد. [63] جنگ استقلال آمریکا همچنین باعث مهاجرت گسترده وفاداران وفادار به شهرک نشینانی شد که علیه استقلال آمریکا جنگیده بودند. بسیاری به کانادا، به ویژه آتلانتیک کانادا نقل مکان کردند، جایی که ورود آنها توزیع جمعیتی سرزمین های موجود را تغییر داد. نیوبرانزویک به نوبه خود از نوا اسکوشیا به عنوان بخشی از سازماندهی مجدد شهرک های وفادار در Maritimes جدا شد که منجر به ایجاد سنت جان، نیوبرانزویک شد تا اولین شهر کانادا گردد. [64] برای تطبیق هجوم وفاداران انگلیسی زبان به کانادای مرکزی، قانون اساسی سال 1791 استان کانادا را به دو بخش فرانسوی کانادای سفلی (بعدی کبک) و انگلیسی زبان کانادای علیا (بعدا انتاریو) تقسیم کرد و به هر یک از آنها قانونگذاری منتخب خود را داد مونتاژ. [65]