کدم مهمتر است: مسی یا کشف کریستوف کلمب! - مجله سامی

در دوردست های آینده، فوتبال دوستان به واسطه آمار و ارقامی شگفت انگیز و رکورد های به جا مانده از مسی به نبوغ او پی خواهند برد و احتمالا خوان لاکوئه (استعدادیاب باشگاه بارسلونا که نبوغ مسی را کشف کرد) را مکتشفی به عظیمی کریستوف کلمب خواهند دانست، اما تنها ما تماشاگران فوتبال در این عصر قادر به لذت بردن از بازی او هستیم؛ ما که بار ها پای گیرنده های تلویزیونی توسط او میخکوب شده ایم، یا اگر خوش شانس تر بوده باشیم در ورزشگاه فوتبال به تماشای جادویش نشسته ایم.

لیونل مسی در حال حاضر بهترین فوتبالیست جهان است و از دید بسیاری از صاحب نظران در جهانی فوتبال، بهترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان! از سال 2004 که او اولین بازی خود را برای بارسلونا انجام داد تا امروز که 699 گل برای این تیم به ثمر رسانده همواره بدون افول در بالاترین سطح ظاهر شده است. برای شناخت مسیری که مسی تا به امروز پشت سر گذاشته و جایگاهی که اکنون در آن ایستاده است تنها کافی است که به دو تصویر از زندگی ورزشی او نگاهی بیندازیم؛ دو تصویری که با کنار هم قرار دادن آن ها می توان پازل مسی را کامل کرد.

تصویر اول در ال کلاسیکوی برگشت 2017-2016 ثبت شده است. در واقع در دقیقه 92 این مسابقه؛ وقتی لیونل پانصدمین گلش با پیراهن بارسلونا را در سانتیاگو برنابئو وارد دروازه تیم رئال مادرید کرد، در شبی که رئال بازی 1-2 باخته را به تساوی کشانده بود، مسی پیروز شد در وقت های تلف شده با به ثمر رساندن دومین گلش در آن مسابقه، بارسا را به پیروزی برساند و به افتخار آن گل که پانصدمین گلش برای بارسا بود، پیراهنش را از تن درآورد و جلوی تماشاگران عصبی مادریدی گرفت.

این حرکت که بیش از شادی پس از گل به تاج گذاری یک پادشاه شبیه بود در سکوت انجام گرفت، اما گویای این عبارت بود که: ببینید این من هستم؛ لیونل مسی افسانه ای، کسی که می تواند در زمین فوتبال معجزه کند! این تصویر به تنهایی قادر به توضیح استعداد شگفت انگیز مسی در زمین فوتبال و پیروزیت های بسیار او در بارسلونا و جهانی فوتبال است. این تصویر، مسی را ایستاده بر قله فوتبال جهان نشان می دهد. فوتبالیستی سیراب از افتخار و محبوبیت که عظیم ترین بازیکن تاریخ باشگاه بارسلوناست و البته محبوب ترین.

او تقریبا در تمام رکورد های انفرادی بارسلونا صدرنشین است. در سال 2012 او پیروز شد با زدن 91 گل در یک فصل، رکورد گرد مولر (85 گل) را که از سال 1972 (پیش از تولد مسی) دست نخورده مانده بود، بشکند. کسب 6 توپ طلا، 6 کفش طلا و 6 جایزه مرد سال فیفا نیز مهم ترین رکورد هایی هستند که تا به امروز به ثبت رسانده است. این ها تنها بعضی از رکورد های جابه جا شده در دوره حضور مسی در مستطیل سبز است و البته معلوم نیست این رکوردشکنی ها تا کجا ادامه خواهد یافت.

اما تصویر دیگری که با زوم شدن روی آن می توان به واقعیت زندگی ورزشی مسی نگاه عمیق تری انداخت، تصویر گریان او روی نیمکت تیم ملی آرژانتین بعد از شکست در فینال کوپا آمه ریکای 2016 برابر شیلی است؛ شکستی که در ضربات پنالتی رخ داد و مسی یکی از بازیکنانی بود که پنالتی اش را هدر داد. این سومین شکست مسی در 3 فینال پیاپی همراه با تیم ملی آرژانتین بود (بعد از فینال جام جهانی 2014 و کوپا آمه ریکا 2015).

پس از آن بازی مسی از تیم ملی خداحافظی کرد و برای اینکه در آینه همان لیونلی را نبیند که نتوانست آرژانتین را در یک فینال به قهرمانی برساند، موهایش را رنگ کرد. آنچه تصویر مسی گریان را در آن شب رقم زد، عنصر مقایسه بود. اگر پرنسس دایانا کسی است که بیشترین تعداد عکس را در جهان دارد، لیونل مسی کسی است که بیش از هر فرد دیگری مورد مقایسه قرار گرفته است. عملکرد او همواره در ترازویی سنجیده می گردد که در کفه دیگرش مارادونا یا رونالدو قرار دارند؛ تا آنجایی که به نظر می رسد او نه در میدان یک مسابقه بلکه در صحنه یک مبارزه ا ست.

هر چند مقایسه با رونالدو در عرصه باشگاهی به او انگیزه می دهد، اما گویا مقایسه با مارادونا تا به امروز نتیجه ای جز فشار روانی طاقت فرسا روی او نداشته است. طرفداران آرژانتینی و شبکه های تلویزیونی در این کشور همواره با مقایسه مسی و مارادونا، نقدها بی رحمانه ای را متوجه مسی نموده اند (از جمله اینکه وقتی مسی پیراهن تیم ملی را به تن می نماید برای خودش بازی می نماید) که به فشاری غیرقابل تحمل روی او منتج شده است. این در حالی است که لیونل مسی با 70 گل، آقای گل تاریخ تیم ملی آرژانتین است و در صعود آرژانتین به 3 فینال اخیر تاثیر بسزایی داشته است. جثه ریز لیونل مسی و چپ پا بودن او باعث شد با پوشیدن پیراهن تیم ملی بیش از هر ستاره آرژانتینی دیگری که بعد از مارادونا ظهور نموده است از او انتظار برود جانشین (یعنی جانشین مارادونا) گردد.

وقتی مسی اولین گل خود را با پیراهن تیم ملی به ثمر رساند به او لقب مسیدونا دادند و با درخشش بیشترش، انتظارات برای مارادونا شدن او در میان آرژانتینی ها افزایش یافت. در سال 2007 او در حرکتی خارق العاده به قلب دفاع تیم ختافه یورش برد و گلی به ثمر رساند که شباهت بسیار زیادی به گل قرن دیگو مارادونا (گلی که در جام جهانی 1986 وارد دروازه انگلستان کرد) داشت. در همان سال او گلی را وارد دروازه تیم اسپانیول کرد که گل دست خدای مارادونا برابر انگلستان را در ذهن ها تداعی کرد. همه این شباهت ها، پافشاری ها برای تکرار مارادونا توسط مسی را بیشتر می کرد. اما ادامه داستان جانشین مطابق پیش بینی ها پیش نرفت و مسی با اینکه در صعود آرژانتین به یک فینال جام جهانی و دو فینال کوپا آمه ریکا تاثیر داشت از پس قهرمان کردن این تیم برنیامد! دستاورد ملی لیونل مسی تنها در یک مدال طلای المپیک خلاصه می گردد و فشاری که پس از بازگشت دوباره او به تیم ملی همچنان ادامه دارد!

وقتی در سال 1993 مارادونا اولین بازی خود را برای نیو ولز اولد بویز انجام داد، مسی پسرک 6 ساله ای بود که برای شیرین کاری در وقت استراحت بین دو نیمه در زمین حضور یافت و روپایی زد. هنگامی که این پسربچه در سال 2000 با 13 سال سن به اسپانیا رفت، آنقدر خجالتی بود که به جای استفاده از رختکن های لاماسیا به دور از سایر بازیکنان نوجوان در راهرو لباس هایش را عوض می کرد. اما پس از آنکه او در سال 2004 در سن 17 سالگی به عنوان جوان ترین بازیکن تاریخ بارسلونا تا آن موقع وارد میدان شد، جهان او را به عنوان یک نابغه محض در مستطیل سبز شناخت. بعد از آن افتخار پشت افتخار بود تا آنجا که درخشش این الماس سرزمین نقره تا دورافتاده ترین کشور های جهان ساطع شد.

پیروزیت او در رده باشگاهی و ناکامی اش در سطح ملی. دو روی سکه زندگی ورزشی مسی را می توان با دو جمله از دو مربی او توضیح داد؛ گواردیولا، مربی پیشین او در بارسلونا می گوید: یک روز به نوه هایم خواهم گفت که مربی لئو مسی بوده ام. هرگز بازیکنی مثل او ندیده ام و سامپائولی، مربی سابقش آرژانتین، عملکرد مسی در تیم ملی را این گونه توصیف می نماید: مسی قهرمانی جهان را به آرژانتین بدهکار نیست، این فوتبال است که یک قهرمانی جهان به مسی بدهکار است. حالا لیونل مسی 33 ساله شده است و بیش از هر زمان دیگری یک واقعیت تلخ درباره او به چشم می آید؛ این واقعیت که در یک روز غم انگیز برای این نسل از فوتبال دوستان، لیونل مسی از فوتبال خداحافظی خواهد نمود.