بیوگرافی یوهان سباستین باخ - مجله سامی

خبرنگاران | سرویس چهره ها - همان طور که می دانیم موسیقی غرب پیشرفت و جایگاه خود را مدیون موزیسین هایی همچون یوهان سباستین باخ، لودویگ بتهون، ولفگانگ آمادئوس موتسارت و ... است که هر کدام نقش به سزایی در موسیقی غرب در دوران های مختلف داشتند. برای آشنایی با یکی از این شگفت آور ترین موزیسین ها، یوهان سباستین باخ، با ما همراه باشید.

بیوگرافی یوهان سباستین باخ و خاندانش

یوهان سباستین باخ متولد 21 مارس 1685 در آلمان است.

خاندان باخ در مدت 200 سال توانست دوازده نوازنده و آهنگساز توانا را تربیت کند. پدر یوهان سباستین باخ، یوهان آمبروزیوس باخ نوازنده چیره دست ویولن و ترومپت زن دربار و رهبر گروه نوازندگان شهر آیزناخ (در آلمان) بود. تنظیم موسیقی غیر روحانی و موسیقی کلیسا بر عهده او بود.

علاوه بر پدرش عمو های او هم به طور حرفه ای موسیقی کار می کردند. از ارگ نوازی در کلیسا گرفته تا نوازنده دسته موسیقی و آهنگسازی.

مادر سباستین باخ در سال 1694 و پدرش یک سال بعد از آن درگذشت و سباستین که تنها شده بود در کنار برادر بیست و چند ساله اش به نام یوهان کریستف باخ که ارگ نواز بود، بزرگ شد.

در منزل برادرش به مطالعه و اجرای موسیقی پرداخت و برادرش هم به او آموزش می داد و او را با آثار بزرگان موسیقی جنوب آلمان مثل پاکلبل و فروبرگر آشنا کرد.

باخ کوچک احتمالاً ناظر و دستیار فرایند تعمیر و نگهداری ارگ ها بوده است که این مقدمه ای می شود بر فعالیت حرفه ای تمام عمر او به عنوان مشاور ساخت و بازساخت ارگ ها و اینکه وی آهنگساز و نوازنده ارگ و هارپسیکورد شود.

باخ موسیقی دوره باروک را به اوج رسانید و آثارش کلیه دسته آواز ها، ارکستر ها و دیگر موسیقی های دوره باروک را شامل می شود. چیزی که باخ ارائه داد غنی کردن موسیقی آلمان با فنون کنترپوان بود.

سباستین باخ در سن 14 سالگی در مدرسه معتبر سنت میکائیل در لونه برگ آلمان کمک هزینه تحصیلی دریافت کرد و علاوه بر خوانندگی به عنوان کاپلا در دسته کر، نواختن ارگ سه صفحه کلیدی و هارپسیکورد هم بر عهده او بود. او با ارگ نوازان شهر های نزدیک آنجا ملاقات هایی داشت و حتی برای شنیدن ارگ نوازی راین کن فاصله صد کیلومتری تا هامبورگ را با پای پیاده طی کرد.

باخ در ژانویه 1703 بعداز فارغ التحصیلی در شهری بزرگ در تورین گن به عنوان نوازنده درباری برگزیده شد. طی اقامت هفت ماهه اش در وایمار در نواختن ساز های کلاویه ای توانا و مشهور شد. به همین دلیل از او خواستند که ارگ جدید کلیسای بونیفاسیوس در آرنشتات را بررسی نموده و بنوازد. در همین دوران باخ آغاز کرد به ساخت تصنیف هایی برای ارگ مثل قطعه مشهور توکاتا و فوگ در ر. مینور.

در بین سال های 1705 تا 1706 باخ برای ملاقات با بوکسته هود از آرنشتات به شهر شمالی لوبک سفر کرد. پدر باخ بوکسته هود را پدر ارگ نوازان آلمانی می دانست و در سال 1706 بود که تصمیم گرفت که از محیط خانوادگی جدا شده و به حرفه اش متمرکز شود.

ازدواج و فرزندان سباستین باخ

در سال 1707 سمت ارگ نوازی در کلیسای سنت بلاسیوس کیرشه در مول هاوزن را به او دادند. چهار ماه پس از نقل مکان به مول هاوزن با دختر پسر عموی پدرش به نام ماریا باربارا ازدواج کرد و صاحب هفت فرزند شدند. از هفت فرزند او چهارتای آن ها به بزرگسالی رسیدند و همگی از آهنگسازان سبک مصنوع روکوکو در سبک باروک شدند.

باخ پس از مدت کمتر از یک سال که در مول هاوزن زندگی کرد، این شهر را به مقصد وایمار ترک نمود. در همین شهر بود که دو فرزند مستعد باخ در موسیقی، ویلهلم فریدمان و کارل فیلیپ امانوئل، به دنیا آمدند. در همین دوران باخ دورانی پر از موفقیت را پشت سر می گذاشت. آثاری برای ساز های کلاویه ای ارائه داد و از موسیقیدانان ایتالیایی مانند ویوالدی، کورللی و تورللی تاثیر گرفت و تکنیک هایی مانند ریتم های پر جنب و جوش و حالت های هارمونیک را از آن ها یاد گرفت. همچنین به بازنویسی کنسرتو های ویوالدی برای هارپسیکورد و ارگ پرداخت. باخ در وایمار فرصت نواختن ارگ و تصنیف آثاری برای این یاز را داشت. تصنیف آثار قوی باخ - که استاد فنون کنترپوانی بود - در شکل فوگ در وایمار آغاز شد. آثار باخ در وایمار نشانگر گسترش اشتیاق وی و تبدیل شدن او از یک نوازندهٔ صِرف به آهنگسازی واقعی بود.

در هفتم ماه ژوئیه 1720 همسر باخ، ماریا باربارا، به صورت ناگهانی فوت کرد. یک سال پس از آن باخ با آنا ماگدالنا ویلکه که خواننده ای جوان و مستعد با صدای سوپرانو بود ازدواج کرد. از همسر دومش صاحب سیزده فرزند شد.

شهرت باخ

یوهان سباستین باخ که بیشتر سال های دهه 1720 را صرف تصنیف کانتات ها نموده بود، رپرتوار بزرگی از موسیقی کلیسایی را برای دو کلیسای اصلی لایپزیک فراهم کرد. اکنون وی علاقه مند بود که تصنیفات و اجرا های خود را از مرز های موسیقی آیین عبادی گسترده تر سازد. در ماه مارس 1729، او به رهبری کالج موسیقی - گروه نوازندگان موسیقی غیرروحانی که در سال 1701 به وسیلهٔ دوست باخ، گئورگ فیلیپ تلمان، بنیان نهاده شده بود - برگزیده شد.

از آن پس در طی چندین سال لطافت قوی موسیقی باخ و توانایی زیادش در موسیقی او را به عنوان یکی از بزرگ ترین آهنگسازان غرب در موسیقی تُنال مشهور ساخت و توانست آثاری، چون سوئیت ها و پارتیتا ها برای ساز کلاویه ای، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، هنر فوگ و تعداد بسیار زیادی کانتات و کُرال و هزاران اثر دیگر را از خود به یادگار بگذارد.

آثار یوهان سباستیان باخ

آثار یوهان سباستیان باخ را به وسیلهٔ حروف اختصاری BWV معرفی می کنند (مخفف Bach Werke Verzeichnis به معنای نمایهٔ آثار باخ).

فهرست این آثار در سال 1950 توسط ولفگانگ شمایدر منتشر شد. در معرفی آثار او به جای ترتیب زمانی از تقسیم بندی بر مبنای نوع اثر استفاده شده است. این فهرست آثار عبارت است از:

• 1 تا 224 برای کانتات ها
• 225 تا 248 برای آثار آوازیِ بزرگ
• 250 تا 524 برای کوراله ها و آواز های مقدس
• 525 تا 748 برای آثار ارگ
• 772 تا 994 برای آثاری برای کلاویه های دیگر
• 995 تا 1000 برای تصنیفات ساز لوت
• 1001 تا 1040 برای آثار موسیقی مجلسی
• 1041 تا 1071 برای موسیقی ارکستری
• 1072 تا 1126 برای کانن ها و فوگ ها

روزهای انتهای عمر باخ

در روز های انتهای عمر یوهان سباستین باخ، قدرت بینایی اش به خاطر مشکل آب مروارید کم شده بود. پزشکان دستور عمل جراحی دادند. پس از عمل به مدت شش ماه چشمانش بسته بود او قبل از آنکه پزشک او را معاینه کند، خود چشمانش را باز کرد و توانست خانواده خود را ببیند، او از این اتفاق بسیار هیجان زده و دچار حمله قلبی شد. به مدت 10 روز در بستر بیماری بود و انتها در 65 سالگی در 28 ژوئیه 1750 با برجای گذاشتن بیش از 1000 اثر بی نظیر موسیقی از دنیا رفت.

در انتها اثری از باخ را با هم می شنویم:

کد مولتی مدیا

دانلود

فیلم اصلی