نو آوری و پرچمداران؛ داستانی برای افسانه ها - مجله سامی

برای سال ها گوشی ها با هر چرخه بروزرسانی، ویژگی های جدیدی را به همراه داشتند که تجربه کاربر را به شکل معناداری تغییر می داد؛ مثل از بین رفتن حاشیه دور نمایشگر یا معرفی حسگرهای بیومتریک. اکنون اما اوضاع متفاوت شده و با هر بار تغییر نسل، اندک تفاوت هایی هم که بین پرچمداران شرکت های مختلف وجود داشت، از بین می رود. به صورت خلاصه می توان گفت به نقطه ای رسیده ایم که تفاوت های میان نسل جدید و قدیم یک پرچمدار، دیگر برای کاربران مهم و وسوسه کننده نیست.

مسابقه سوددهی

پرچمداران کنونی، آن قدر رم دارند که هیچ کس نمی تواند حتی 70 درصد آن را نیز به کار گیرد؛ دوربین هایی که عکاسان حرفه ای هم نمی توانند حدبیشتر بهره وری را از آن ها بگیرند و در نهایت قدرت پردازشی زیادی که معمولا در کامپیوترهای رومیزی می دیدم. جنگ بر سر تجاری سازی کالاها به قدری بالا گرفته که هر شرکتی تنها به اضافه کردن تمام ویژگی های ممکن به گوشی هوشمند خود فکر می کند؛ قیمت های نجومی را نیز فراموش نکنید.

اگر نگاهی به پرچمداران فعلی بیندازید، حتما با خود فکر می کنید چرا همه آن ها شبیه به هم شده اند؟ شباهت به قدری زیاد است که شاید با خود فکر کنید تمامی آن ها با یک شخص واحد برای طراحی و اضافه کردن ویژگی ها به گوشی خود همکاری کرده اند. برخلاف بحث داغ تفاوت های میان شرکت های مختلف (و رقابت کاربران متعصب)، تفاوت خود گوشی های هوشمند جزئی و در بهترین حالت کمتر از تعداد انگشتان یک دست است.

با این حال هنوز می توان نوآوری را در بازار گوشی های هوشمند پیدا کرد؛ البته اگر در پرچمداران به دنبال آن نگردید. معمولا نوآوری را جایی پیدا می کنید که خطر سرمایه گذاری روی آن کم بوده یا این که بازار به مشخصی برای آن وجود دارد. به همین دلیل است که چین به عنوان بزرگترین کارخانه گوشی هوشمند دنیا، به بستری مناسب برای آزمون و خطا تبدیل شده. با این حال حتی در چین نیز نوآوری را در گوشی های مفهومی یا ارزان قیمت تر پیدا می کنید و کمتری شرکتی حاضر است دل به دریا زده و به سراغ رویاپردازی برود.

نوآوری ممکن است در بازاری پیدا شود که کاربران بسیار مشخصی دارد. برای مثال می توان از گوشی های گیمینگ صحبت کرد، زیرا داشتن نمایشگری با نرخ رفرش بالا یک نوع ویژگی پایه به حساب می آید. اکنون اگر نمایشگر پرچمداری با نرخ رفرش 60 هرتزی معرفی شود، دستمایه تمسخر کاربران کمپانی رقیب خواهد شد. برای همین است که سامسونگ و اپل به عنوان بزرگترین سهامداران بازار موبایل دنیای (35 درصد)، مدتی می شود که نو آوری خاصی در پرچمداران خود نداشته اند (زوم فضایی واقعا نوآوری نیست).

پروژه های جانبی شاید مرهمی باشد بر نبود نوآوری در پرچمداران. به همین دلیل است که اکنون گوشی هایی تحت عنوان نوت، فولد، فلیپ و اِج را می بینیم. سامسونگ با موازی کاری سعی داشته بدون آسیب زدن به ماشین پول چاپ کنی (بخوانید سری گلکسی S) بازارهای دیگر را نیز امتحان کند و اگر نوآوری هایش پس از چندین نسل مورد استقبال قابل قبولی قرار گرفتند، آن ها را به پرچمداران خود نیز اضافه کند.

اپل از این هم محافظه کارتر است. چند سال است که طراحی آیفون 6 را با نام های مختلف می بینیم؟ اپل به قدری محبوبیت دارد که اگر گوشی جدیدش را از ترکیب چند گوشی دیگر بسازد هم کاربران آن را خریداری می کنند (دوربین آیفون XR + بدنه آیفون 8 که خود بدنه آیفون 6 است + چیپست آیفون 11 = آیفون SE جدید). ایده اصلی اپل برای نوآوری این است که با صبر، بهترین نسخه از هر چیزی را ارائه کند (داستان حسگر اثر انگشت و موتورولا اتریکس را به یاد بیاورید).

ما کاربران کم تحمل

ما کاربرانی به دنبال نوآوری هستیم و از محافظه کاری نیز بیزاریم، اما با کوچکترین لغزشی از سوی کمپانی محبوبمان، آن ها را سرزنش کرده و مورد شماتت قرار می دهیم. دلیل آن هم پولی است که برای خرید این گوشی ها پرداخت می کنیم. طراحی های تست نشده و ویژگی های نامتعارف در صورتی که به درستی امتحان خود را پس ندهند، فاجعه به بار می آورند.

نمی توان از کاربران درخواست رقم های نجومی کرد و در عین حال گوشی تست نشده با تکنولوژی ناکارآمد به آن ها تحویل داد (داستان گلکسی فولد را کسی فراموش نمی کند). افزودن ویژگی های متعدد و ناپخته در گوشی هوشمندی که بیشتر کاربران قرار است آن را خریداری کنند، یک ریسک بزرگ است که کمتر شرکتی به سراغ آن می رود.

کافیست به کمپانی های HTC، موتورولا و ال جی نگاه کنید. آن ها تعهدی مثال زدنی به نوآوری داشته و از ارائه آن ها در قالب پرچمداران نیز ابایی ندارند. البته کسی منکر نمی شود اوایل ظهور گوشی های هوشمند، فضا برای آزمایش و تجربه های جدید بازتر بود. با این حال آیا می دانید چه بلایی بر سر آن طرز تفکر آمده؟ متاسفانه باید گفت جواب در ورشکستگی و بدهی خلاصه می شود.

به این سه کمپانی دقت کنید. آن ها نوآوری هایی داشتند که اکنون جزئی از ویژگی های استاندارد گوشی هوشمند به حساب می آیند. بهترین مثال می تواند دوربین اولترا واید باشد که اولین بار ال جی استفاده از آن را باب کرد، اما این کمپانی الان به حاشیه رانده شده و کمتر کسی راغب است محصولات این کمپانی را خریداری کند. در نتیجه می توان نتیجه گرفت که نوآوری و فروش، با هم در یک اقلیم نمی گنجند.

نو آوری و پرچمداران؛ داستانی برای افسانه ها

ساخت پرچمداران کنونی به دستورالعملی تبدیل شده که شرکت های سازنده، اگر به دنبال موفقیت هستند، حتما باید بر اساس آن عمل کنند. البته با نگاهی به فروش این گوشی ها می توان دید که سود آوری آن ها نسبت به میان رده ها کمتر است. پرچمداران امسال قدرتمند و تا دندان مسلح هستند، اما به شدت کسالت آور و قابل پیش بینی شده اند. اگر به دنبال گوشی هیجان انگیز با ویژگی های جدید هستید، باید به دنبال گوشی های چینی، گیمینگ یا مفهومی بروید.

البته که نوآوری معمولا هیجان انگیز است، اما فاصله بسیاری بین نوآوری هیجان انگیز و نو آوری کاربردی و بی نقص وجود دارد. پرچمداران با هدف بی نقص بودن طراحی شده اند؛ بی نقص بودنی که به معنای کسالت آور است. به همین دلیل است که شاید دیگر نوآوری را در پرچمدارها نمی بینیم.

منبع : دیجیاتو