کشتی گیری که برای گذراندن زندگی اش چوپانی می نماید - مجله سامی

از پروفایل ما وبلاگ بخار دیدن نمایید.

به گزارش ایران، او از شرایط سخت خود صحبت می نماید و اینکه برای گذراندن امور زندگی خود چوپانی می نماید. البته محرابی پس از این ماجرا با علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی صحبت کرد و دبیر به او وعده داد که هرچه زودتر کاری برای او فراهم کند تا بتواند زندگی خود را بگذراند.

محمد محرابی که جدیداً در اردوهای تیم ملی حضور یافته در این خصوص به خبرنگارایران گفت:شنبه در فدراسیون فوتبال با علیرضا دبیر صحبت کردم و ایشان وعده داد تا هرچه زودتر کارم را درست کند تا بتوانم با تمرکز بیشتر در اردوهای تیم ملی حاضر شوم. متأسفانه شرایط خوبی ندارم و برای گذراندن امورات زندگی ام مجبورم که چوپانی کنم. البته اعتقاد دارم که کار کردن عار نیست اما با این کار هم امورات زندگی مان نمی گذرد و به دنبال کاری هستم تا بتوانم به خانواده ام یاری کنم.

او صحبت های خود را این گونه ادامه داد: پس از رقابت های کشتی قهرمانی نوجوانان دنیا و کسب مدال برنز این مسابقات به زادگاهم پلدختر بازگشتم و در آن موقع مسئولان وعده های بسیار زیادی به من دادند که هیچکدام از وعده های آنها عملی نشد. این موضوع باعث شد تا به استان البرز بیایم.

این فرنگی کار کشورمان بیان داشت: پدرم جانباز جنگ تحمیلی بود که متأسفانه چند سال پیش فوت کرد. ما 4 برادر هستیم که برادر بزرگم هم مستأجر است و مشکل اقتصادی دارد. من در کنار برادر بزرگم چوپانی می کنم و خرج خانواده را می دهم. شغل من شریف است و دوست نداشتم که توهینی به کسی باشد اما اموراتم با این کار نمی گذرد با وجود این نمی توان ناشکری کرد اما در کل شرایطم سخت است.

محرابی اضافه کرد: استعداد خوبی دارم و این را چند نفر به من گفته اند. علاوه بر این، علاقه زیادی به کشتی دارم و می توانم در این رشته پیروز باشم. کسب مدال طلای آسیا و برنز دنیا نشان دهنده این موضوع است. می خواهم کشتی را ادامه دهم و به بالاترین صندلی در این رشته دست یابم. امیدوارم بتوانم روزی به خوش رنگ ترین مدال های دنیای و المپیک دست یابم و این روزهای سخت و تلخ را به فراموشی بسپارم. او در مورد انتشار ویدئوی چوپانی اش در فضای مجازی بیان داشت: تأثیر آن ویدئو این بود که من دیده شدم. در سال 94 عضو تیم ملی بودم و حدود یک سال است که چوپانی می کنم. در زمانی که در تیم ملی بودم این کار را انجام نمی دادم اما مشکل اقتصادی داشتم که این مشکل را به فدراسیون نگفته بودم. با پیشنهاد یکی از دوستان خبرنگار آن ویدئو را در فضای مجازی گذاشتم. خودم دوست نداشتم اما زمانی که اصرار آن خبرنگار را دیدم راضی شدم.

این فرنگی کار تیم ملی در پاسخ به این سؤال که واکنش مردم به انتشار آن ویدئو چگونه بود؟ گفت: مردم لطف داشتند و آشنایان و اقوام قول هایی به من دادند اما متأسفانه تماسی با من نداشتند و در همان وعده باقی ماند. البته در این بین یکی دو تماس داشتم و گفتند برای کار کردن به شهر دیگری بروم اما نتوانستم این کار را بکنم و خانواده ام را تنها بگذارم. بیشتر ورزشکاران بخصوص کشتی گیران چنین شرایط سختی داشتند و این سختی ها را کشیدند. من معتقدم که این یک امتحان الهی است و می توانم در این امتحان الهی سربلند باشم.

او گفت: در رده امید و بزرگسالان در اردوهای تیم ملی حضور داشتم و چند نفر از مربیان هم بعد از انتشار آن ویدئو با من تماس گرفتند و صحبت کردند. به عنوان قهرمان آسیا و سومی دنیا باید شرایط بهتری داشته باشم و بتوانم با کاری بهتر و درآمدی بیشتر مخارج زندگی خودم و خانواده ام را تأمین کنم. فکر نمی کنم که استخدام قهرمانان کار چنان سختی باشد و از مسئولان ورزش کشور درخواست دارم که این کار را انجام دهند تا ورزشکاران مثل من با خیالی راحت تر به ورزش قهرمانی شان ادامه دهند و برای کشورشان افتخارآفرین باشند.

محرابی صحبت هایش را این گونه ادامه داد: در آخرین رویداد ورزشی پیش از شیوع ویروس کرونا توانستم در رقابت های انتخابی تیم ملی کشتی فرنگی امید به عنوان نخست دست یابم اما با بدشانسی تمام و باخت در پیکارهای انتخابی درون اردویی نتوانستم راهی مسابقات دنیای زیر 23 سال شوم. هرچند که می دانم با این شرایط اگر امروز مدال امیدهای دنیا را نیز داشتم نمی توانست ذره ای به برطرف مسائل و گرفتاری هایم یاری کند.