احتیاج نوجوانان به حریم خصوصی - مجله سامی

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایرنا ، زهرا عبدالملکی : حریم خصوصی در دوران کودکی برای کودک مفهوم چندانی ندارد. او از این که پدر و مادر اتاقش را مرتب نمایند، در انتخاب لباس هایش دخالت نمایند، همراهش به مدرسه بروند و کیفش را بازرسی نمایند، ناراحت نمی گردد. اما از آغاز نوجوانی و با آغاز میل طبیعی به استقلال، نوجوان در برابر این رفتارها مقاومت می نماید و احتیاج به حریم خصوصی دارد.

وی اضافه نمود: اگر پدر و مادر این احتیاج طبیعی نوجوان را نادیده گیرند و با کنترل دورادور و نامحسوس بر رفتار او آشنا نباشند، نوجوان احساس تحت کنترل بودن پیدا نموده و از پدر و مادر و حتی از خانه دوری می نماید.

این روانپزشک ادامه داد: پدر و مادرهایی که فرزند نوجوان دارند باید بدانند در دوره نوجوانی داشتن آزادی، آنقدر برای فرد مهم است که نداشتن امنیت به آن اندازه برای او اهمیت ندارد، یعنی حتی اگر بیرون از خانه خطراتی متوجه او باشد، ترجیح می دهد تا در معرض خطر قرار گیرد اما در خانه مدام تحت کنترل خانواده نباشد.

کاهش اثربخشی تربیت بعد از 12 سالگی

عبدالملکی گفت: والدین هرچه دانش و انرژی برای فرزندپروری دارند تا 12 سالگی آنان به کار گیرند چراکه پس از آن، اثربخشی تربیت به شدت کاهش می یابد.

وی اضافه نمود: پدر و مادرهایی که با مشاهده بحران های رفتاری نوجوان، تازه به فکر تربیت او می افتند، کمتر نتیجه می گیرند. چراکه پس از گذشتن از سنین دوره نوجوانی فرزند، هرچه دانش و انرژی برای آنان به کار گیرند، اثربخشی کمتری خواهد داشت.

دلایل خودمحوری نوجوانان

این متخصص اختلال رشدی بچه ها و نوجوانان، با بیان اینکه خودمحوری نوجوانی بطور معمول به دو دلیل تماشگر خیالی و افسانه شخصی به وجود می آید، گفت: در بخش تماشاگر خیالی، نخست نوجوان فکر می نماید به دنیای بزرگسالی وارد شده و به دلیل تغییرات جسمی، همه جا در مرکز توجه واقع شده است و به عبارتی دیگران تماشاگر او هستند. به همین دلیل به شدت خودخواه می گردد و بدون احساس شرمندگی، هر کار که دوست دارد انجام می دهد.

عبدالملکی اضافه نمود: در بخش افسانه شخصی، بعضی نوجوان ها احساس می نمایند بسیار استثنایی و بی نظیر هستند. آنها به دلیل تغییرات تازه، خود را قهرمان زندگی می دانند و تصور می نمایند هرکاری را می توانند انجام دهند و از هر آسیبی هم مصون هستند. دست زدن به کارهای آسیب زا مانند سیگار کشیدن، نتیجه چنین تفکری است. این دوره مدت زیادی طول نمی کشد.

وی گفت: در میانه نوجوانی و سال های پایانی، از خودمحوری نوجوان کاسته شده و کسب تائید دیگران اهمیت پیدا می نماید. آنها بیرون از خانه دنبال خوب به نظر رسیدن در دیدگاه دیگران هستند و این کار را گاهی با وسواس بیش از حد درباره ظاهر خود انجام می دهند. این مسأله ریشه عاطفی دارد و نوجوان را برای آغاز راستا جدایی از پدر و مادر و برقراری روابط اجتماعی آماده می نماید.

طبیعی بودن ماجراجویی نوجوانان

این روانپزشک اظهارداشت: همان طور که اضطراب جدایی در دوران 9 ماهگی تا 2 سالگی کاملاً طبیعی است و اختلال محسوب نمی گردد، در دوره نوجوانی همزمان با بلوغ جنسی و سرعت رشد بدن و احساس قدرت، استقلال طلبی افراطی و ماجراجویی، خطرپذیری و ریسک کردن را اختلال محسوب نمی کنیم بلکه بحران طبیعی نوجوانی به حساب می آید.

عبدالملکی اضافه نمود: اما همانگونه که اگر کودک پس از دوره طبیعی اضطراب - جدایی، همچنان به مادر و پدر بچسبد، اختلال محسوب می گردد، در نوجوانی هم اگر بحران ادامه پیدا کند و فرد تا بزرگسالی هم به دنبال ماجراجویی و تجربه های جدید باشد، مدام شغل عوض کند، رشته تحصیلی را تغییر دهد، محله یا شهرش را عوض کند و روابط محبت آمیز ناپایدار داشته باشد، به اختلالی موسوم به شرایط نوجوان ابدی دچار شده است.

وی ادامه داد: اصطلاح نوجوان ابدی، اختلالی است که فرد هیچگاه صندلی و پایگاه روشن و دقیقی در دنیای واقعی ندارد و پیوسته مشغول امتحان کردن کارهای جدید است.

عبدالملکی گفت: والدین توجه داشته باشند در این موقعیت، نوجوان در یک دوره بحران هویتی طولانی قرار گرفته که می تواند به عنوان اختلال شناخته گردد.

وی تاکید نمود: والدین با شناخت درست احتیاجها و استعدادهای فرزند و هدایت او در راستا مختص خودش، نه با تحمیل خواسته ها و عقاید، در یافتن هویت مستقل و رهایی از بلاتکلیفی آنها یاری خواهند کرد.